روچنه
چینه مهتڵهبی جوراوجوری ؤهڵێ باؤه |
هۆرامانخاوێری تاریخیی و ئیدئۆلۆژییێ زهمانهی
ههرمانهی هۆرامیانێ و پهی هۆرامانی ئاوی به خڕهره کهردهین.[1] وهختارێو چهو دنیاکێنه و وهرانوهرو خوای گهورهینه ئهشۆ گردکهس به زوانو عهرهبی بهینهوه جواو ئیتر چه نیازیهما به زوان و ئهدهبیاتو هۆرامی و پارێزنایش ههن؟![2] وهڵواته زهمانیهوه ئێنسانی ئاوهزمهند پایش نییانێ سهرو گروڵیهو زهمینی و بژیوی جهمی و کۆماییش پهی وێش هۆرچنیهن، دلێ گردو گلێرگا ئێنسانیانه: پهی مانادای، سازنای، دیماندیمکهردهی و سامانساکهردهو وهزعهو ژیوای؛ ئهنهیاوای ئهو ڕهمز و ڕازو تهبێعهتی و واڕای و ڕام کهردهیش؛ پهیجۆری، شێوکهرد و کاردۆژێ ههرمانا و رهفتارا جه گردو ویهرانه، نهزهر و نهزهریێ فرێ و جۆراوجۆری دریاینێ، نویسیاینێ و وچیاینێ. ههرکام چا نهزهرانه و نهزهریانه پهی وێشا و یاگێ و زهمانو وێشانه ئیژایی و زهروورهتی تاریخییشا بییهن. دماتهر و به پاو وهزعهو زهمانهی فرهشا زهروورهتشا نهمهنهن و نریاینێ لاوه و نهزهرێ تازهتهرێ یاگهگیرێشا بیێنێ. تهبێعهتهن تا زهمانیه هانه و ههناسهو ژیوای سهرو زهمینیوه بمانۆنێوه؛ فاڕۆجمهو تهبێعهتی و پروسهو دیالێکتیکانهو ژیواو گیاندارا و به تایوهت سهرهۆردای و خولقیای پارادایم و نهزهریێ تازێ دلێ گلێرگاو ئینسانانه، نهپڕچیا و ئهوهمهن مهمانۆنێوه.
|
||
|